Το Αδίαντο χρησιμοποιούταν από την αρχαιότητα ακόμα ως τονωτικό των μαλλιών, ενώ μερικοί υποστήριξαν ότι έχει και την ιδιότητα να προκαλεί την τριχοφυία, κάτι όμως που αμφισβητείται.
Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε εναντίον του άσθματος .
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το Πολυτρίχι χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση προβλημάτων του αναπνευστικού όπως είναι το κοινό κρυολόγημα, ο βήχας, η βρογχίτιδα, το άσθμα και η γρίπη.
Το Πολυτρίχι περιέχει υψηλή ποσότητα από mucilages (γλίσχρασμα).
Πρόκειται ουσιαστικά για μία ουσία η οποία προστατεύει τους βλεννογόνους του ανθρώπινου οργανισμού από ερεθισμούς και φλεγμονές.
Επίσης βοηθά και στην καταπολέμηση της κύστης κόκκυγος.
Η ουσία αυτή αποτελείται από μόρια σακχάρων τα οποία όταν έρθουν σε επαφή με το νερό παράγουν μια κολλώδη μάζα σαν ζελατίνα η οποία ασκεί προστατευτική και καταπραϋντική δράση στους βλεννογόνους του αναπνευστικού (του λαιμού και των πνευμόνων).
Επίσης το Πολυτριχι περιέχει ρουτίνη (ένα φλαβονοειδές) η οποία έχει έντονη αντιφλεγμονώδη δράση.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές, το Πολυτρίχι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της τριχόπτωσης και της πιτυρίδας καθώς και για την ενδυνάμωση της ρίζας των μαλλιών.
Μάλιστα υπάρχουν στο εμπόριο αρκετά προϊόντα περιποίησης μαλλιών (σαμπουάν και λοσιόν) που περιέχουν Πολυτρίχι.
Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν κλινικές έρευνες που να υποστηρίζουν τις ιδιότητες αυτές του βοτάνου.
Αν και δεν υπάρχει καμία αναφορά για τοξικότητα του βοτάνου, διάφορες φτέρες περιέχουν καρκινογόνες ουσίες. (alert-error)
Επίσης πολλές φτέρες περιέχουν θειαμινάση ένα ένζυμο που απορροφά τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Σε μικρές ποσότητες το ένζυμο αυτό δεν είναι επικίνδυνο για ανθρώπους που τρώνε μια διατροφή πλούσια σε βιταμίνες Β.
Σε μεγάλες ποσότητες όμως προκαλείται σοβαρό πρόβλημα υγείας. (alert-error)
Το ένζυμο αυτό όμως καταστρέφεται με το μαγείρεμα ή την αποξήρανση του φυτού.
Κατά συνέπεια η σωστή δοσολογία ή η χρήση του φυτού αφού το αποξηράνουμε δεν εμπεριέχει κινδύνους.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό.
Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος.
Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι.
Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Τα περιεχόμενα του ιστοτόπου είναι μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χρησιμεύσουν για να διευκολύνουν ή να αντικαταστήσουν τις διαγνώσεις, τις θεραπείες ή τις συστάσεις ενός επαγγελματία. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν έχετε οποιεσδήποτε αμφιβολίες και ζητήστε την έγκρισή του πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε διαδικασία. (alert-success)