Aυτοάνοσα νοσήματα: Διατροφική Αντιμετώπιση.

 


Τα αυτοάνοσα νοσήματα αποτελούν χρόνιες καταστάσεις που χρήζουν ειδικής φαρμακευτικής αλλά και διατροφικής αντιμετώπισης.

Η ψωρίαση είναι ένα από αυτά και είναι μία χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια που ταλαιπωρεί ένα μέρος του πληθυσμού.

Στις θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνονται η τοπική θεραπεία (τοπικά κορτικοστεροειδή και ρετινοειδή, ανάλογα βιταμίνης D κλπ), η φωτοθεραπεία, η χρήση κυκλοσπορίνης, μεθοτρεξάτης, η χρήση βιολογικών παραγόντων και άλλες και επιλέγονται με βάση τη βαρύτητα του προβλήματος, την παρουσία άλλου νοσήματος και άλλους παράγοντες.

Η σημασία της διατροφής των ατόμων με ψωρίαση φαίνεται πως είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε ότι αφορά την πορεία της νόσου και την έκταση των συμπτωμάτων.

Η απώλεια βάρους είναι απαραίτητη στα παχύσαρκα και υπέρβαρα άτομα γιατί βελτιώνει τα συμπτώματα της ψωρίασης. Επίσης, τα άτομα με ψωρίαση είναι πιο ευάλωτα στο να αναπτύξουν κάποια μεταβολική ασθένεια όπως η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης.

Η πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων (λιπαρά ψάρια, ιχθυέλαια) έχει επίσης δείξει καλά αποτελέσματα.

Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς με ψωρίαση έχουν αυξημένα IgG και IgA αντισώματα έναντι της γλιαδίνης και τα οποία είναι δείκτες της κοιλιοκάκης, δημιουργώντας την υπόθεση ότι μία δίαιτα ελεύθερη γλουτένης μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της ψωρίασης.

Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες που δεν έχουν δείξει καμία σχέση μεταξύ των αντισωμάτων αυτών και της ψωρίασης.

Σύμφωνα με μελέτες και κλινικές δοκιμές ορισμένοι ασθενείς με ψωρίαση παρουσιάζουν χαμηλά επίπεδα αλβουμίνης και υποασβεστιαιμία (δηλαδή χαμηλή συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα), οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η καθημερινή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων χαμηλών σε λιπαρά (60 γρ. τυρί, 1 κεσεδάκι γιαούρτι, 1 φλ. γάλα) και επαρκής πρόσληψη πρωτεΐνης.

Ο ρόλος του σεληνίου διερευνάται λόγω της συμμετοχής του στη βελτίωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και του γεγονότος ότι τα επίπεδά του σε ψωριασικούς ασθενείς έχουν βρεθεί χαμηλότερα από το αναμενόμενο (χωρίς να έχει γίνει αρκετή έρευνα για το ρόλο του στην παθογένεια της ψωρίασης).

Το σελήνιο μπορεί να επηρεάσει την ανοσολογική απάντηση μεταβάλλοντας τη δράση των κυτοκινών και των υποδοχέων τους ή καθιστώντας τα ανοσοποιητικά κύτταρα πιο ανθεκτικά έναντι του οξειδωτικού στρες.

Υπάρχουν αναφορές πως η συμπληρωματική χορήγηση σεληνίου λειτούργησε ανασταλτικά στα επίπεδα των φλεγμονωδών κυτταροκινών TNF-a σε ασθενείς με ψωρίαση, χωρίς όμως να έχει διευκρινιστεί πλήρως ο βιολογικός μηχανισμός.

Η αλκοόλη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την έκβαση της ψωρίασης ενώ η βιταμίνη Β12 συμβάλλει θετικά στη βελτίωση των συμπτωμάτων της ψωρίασης.

Συνοψίζοντας, η διατροφική υποστήριξη φαίνεται να έχει ουσιαστικό ρόλο στη θεραπεία της ψωρίασης με ιδιαίτερα βοηθητικούς παράγοντες τον έλεγχο των προσλαμβανόμενων θερμίδων και την απώλεια βάρους όταν χρειάζεται, την επαρκή πρόσληψη βιταμίνης Β12, ω-3 λιπαρών, βιταμίνης D και τη μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ.
 

Τα περιεχόμενα αυτής της δημοσίευσης είναι μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χρησιμεύσουν για να διευκολύνουν ή να αντικαταστήσουν τις διαγνώσεις, τις θεραπείες ή τις συστάσεις ενός επαγγελματία. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν έχετε οποιεσδήποτε αμφιβολίες και ζητήστε την έγκρισή του πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε διαδικασία. (alert-success)

 Βιβλιογραφία:

  1. Qadim HH. et al. 2013. Studying the calcium serum level in patients suffering from psoriasis. Pak J Biol Sci, 16(6): 291-4
  2. Jensen P. et al. 2013. Effect of weight loss on the severity of psoriasis: a randomized clinical study. Jama Dermatol, 49(7): 795-801
  3. Naziroglu M. et al. 2012. Selenium and psoriasis. Biol Trace Elem Res, 150(1-3): 3-9
  4. Shavland J. et al. 2012. In vitro screening for putative psoriasis-specific antigens among wheat proteins and peptides. Br J Dermatol, 166(1): 67-73
  5. Farias M M. et al. 2011. Psoriasis and Obesity. Actas Dermo-Sifiliográficas, 102(7): 505-9
  6. Sultan S J. et al. 2010. Antigliadin antibodies in psoriasis. Australas J Dermatol, 51(4): 238-42
  7. Shahrian M. et al. 2010. Vitamin D and psoriasis. Clin Dermatol, 28(6): 663-8
  8. Rickettes J R. et al. 2010. Nutrition and psoriasis. Clin Dermatol, 28(6): 615-2



#buttons=(Accept !) #days=(20)

Σε αυτόν τον ιστοχώρο χρησιμοποιούμε cookies προκειμένου να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήσης της ιστοσελίδας. Learn More
Accept !